Blog

Blog 10 Live Goes on Proces, Begrip, Spiegeltje

PROCES

De afgelopen weken liepen de processen rondom scheiden nog al uit een. ouders die ‘vechten’ voor het contact met hun kind, goed bedoelde adviezen van derden die eigenlijk niet in het proces zitten, en zo kan ik nog wat voorbeelden geven. Ook in social media aandacht voor verschillende posities na scheiding.

BEGRIP

Wat is er nog een hoop terrein te winnen met betrekking tot wederzijds begrip. Kun je het opbrengen echt naar de ander te luisteren of blijven de emoties leidend. En met emoties bedoel ik niet alleen het gevoel van verdriet, onrecht, opstand maar ook de emoties die vanuit de ‘buitenwereld’ worden aangereikt, meegaan in het verhaal. Ieder verhaal is een uniek verhaal. Gezien door de ogen van degene die het verhaal vertelt. Gekleurd. En dat mag. Ik heb het idee dat de buitenwereld dat niet altijd door heeft. Meegaan in het verhaal is heel verleidelijk, kritische vragen stellen past eigenlijk niet. En toch wil ik er hier voor pleiten dat de buitenwereld dat juist wel doet. En natuurlijk zijn er situaties te bedenken die geen ruimte geven voor het verhaal van de ‘andere kant’. Daar heb ik het hier niet over.

SPIEGELTJE SPIEGELTJE

Dit geldt ook voor advocaten/mediators/coaches. Kijk je ook wel eens in de spiegel. Wat zijn je eigen overtuigingen, valkuilen, je kwetsbaarheid? En durf je kritisch te zijn naar jezelf en je cliënt? Of ga je mee in het verhaal. Iedereen spreekt zijn eigen waarheid, de neutrale waarheid achterhalen is niet altijd eenvoudig dat weet ik ook.

KWETSBAAR

Ik kwam de volgende zin tegen: Loslaten = opruimen = anders vasthouden. Een herinnering in plaats van een ergernis. Als je je zo kwetsbaar kunt opstellen dat je een ergernis om kunt zetten in een herinnering dan win je als mens Goud!. Is het makkelijk, nee natuurlijk niet. Dat zegt niemand. Het is wel het proberen waard. Een herinnering levert energie, een ergernis kost energie. Naar een herinnering kun je op afstand kijken zonder dat je het met het beeld eens hoeft te zijn. Je kijkt alleen maar, neemt waar zonder oordeel. En dan richt je je energie op de dingen die de moeite waard zijn.

FOCUS

Je houdt op deze manier je focus op wat echt belangrijk is. Als er bij een scheiding kinderen zijn betrokken blijf je je leven lang moeder & vader, papa & mama. Van kinderen houden we onvoorwaardelijk. Kinderen vragen niet om een scheiding, onze eigen hernieuwde inzichten doen dat. Vaders kijken vaker wat rationeler naar opvoeding, bij moeders speelt meer emotie. Beide aspecten hebben kinderen nodig om te kunnen groeien naar een eigen identiteit. Ze zijn geen kopieën van ons. Ze zijn zichzelf en dat recht hebben ze.

Karen