BLOG Live GOES on Schaarste & Cultuur
SCHAARSTE
Een woord dat door mijn geest fladderde de laatste dagen. Een woord wat vaak gebruikt wordt in context met de economie. Er is schaarste aan… en de prijs wordt opgedreven. De afgelopen maanden hebben we een schaarste ervaren aan contact, huidcontact. We schudden geen handen meer, we omarmen niet meer, we kussen niet meer als begroeting. Dit levert schaarste op en een verlangen naar wat ooit gewoon was. Sinds 1 juni jl. zijn de maatregelen van de intelligente lockdown versoepeld en de terrassen, bioscopen en theaters, sportscholen weer open. Toch levert dit niet meteen een overvloed op. We moeten nl. nog steeds 1,5 meter afstand houden en we raken elkaar niet aan om het Corona virus geen nieuwe kans te geven. Ik ben er voor mezelf nog niet uit of deze schaarste de prijs waard is.
Schaarste kan ook ontstaan in een relatie. Dan betekent het dat je te weinig aandacht aan elkaar besteed. Je te weinig tijd voor elkaar vrij maakt om echt even te luisteren naar de ander. Er ontstaat ook ruimte om andere elementen toe te laten, bijv. Je geeft je hobby meer aandacht, je vrienden en in het slechtste geval een ander. Als schaarste ontstaat in een relatie en betrokkenen grijpen niet in, groei je uit elkaar en voor je het weet sta je tegenover elkaar. Waakzaam zijn voor schaarste is een aandachtspunt. En ja, als je er echt samen niet uit meer uitkomt ga niet tegen over elkaar staan maar ga samen met elkaar respectvol uit elkaar.
CULTUUR
De terrassen zijn weer open! De corona regels versoepeld. En aanstaande zondag ga ik voor het eerst weer naar de bioscoop, naar de film Les Misérables. Ik ga met een vriendin en ja we moeten 1,5 meter afstand houden, we delen nl. geen huishouden en mogen niet naast elkaar zitten. Kunnen elkaar niet even aanstoten bij een mooie scene, niet even iets toefluisteren tijdens de film. Wat we wel weer kunnen is de filmervaring delen na afloop. Ik ben benieuwd.
Afgelopen zondag op de laatste dag de tentoonstelling met als thema Ontmoeten en Emoties van kunstenaar Kees Habraken (bezocht bij L’Ago B in de Veemarktstraat in Breda. Kees is een Bredase kunstenaar. De tentoonstelling had een heel actueel karakter. Bezoek zijn website en je begrijpt meteen wat ik bedoel. (http://www.keeshabraken.nl ).We gaan voor kantoor een schilderij van Kees Habraken aanschaffen en in het volgende blog zal ik uit de doeken doen waarom we nu juist voor dit schilderij hebben gekozen.
Ik heb het boek De Bourgondiërs, van Bart Van Loo, de afgelopen weken gelezen. Een verhaal over het ontstaan van o.a. De Lage Landen. Alle Philipsen, Lodewijks en Karels hou ik niet uit elkaar maar wat bijzonder te lezen dat men in de 14e en 15e eeuw, op geheel eigenwijze, aan marketing deed; het goed uithuwelijken van dochters/zonen zodat je later op een verbond kon terugvallen of je grenzen kon uitbreiden. Dat het ontstaan van onze democratie, het rechtssysteem en de 1e en 2e kamer in deze tijd al vorm kreeg. Dorpen waarvan we ons geen voorstelling kunnen maken dat ze een rol in de geschiedenis hadden, zoals bijv. Koudekerke in Zeeland. Een lieflijk dorp nu én belangrijk in de tijd van de Bourgondiërs. Fascinerend tijdsbeeld.