“Ik zocht een vrouwelijke advocaat die mij niet alleen tijdens de overlegscheiding zou bijstaan, maar er ook zou zijn mochten we ‘all the way’ gaan, i.e. mocht het uitdraaien op een gang naar de rechter.”
Nu mijn scheiding grotendeels rond is wil ik op verzoek van Marjon nog een keer terugkijken. Wat zocht je in de advocaat? Hoe is de samenwerking verlopen? En de belangrijkste vraag: ben je tevreden?
Om maar gelijk met de laatste vraag te beginnen, ben je tevreden? Ja punt. Correctie, uitroepteken! Dan naar de eerste vraag, wat zocht je in de advocaat? Dat antwoord was redelijk omlijnd. Ik zocht een vrouwelijke advocaat die mij niet alleen tijdens de overlegscheiding zou bijstaan, maar er ook zou zijn mochten we ‘all the way’ gaan, i.e. mocht het uitdraaien op een gang naar de rechter.
Ik zocht een vrouwelijke advocaat omdat ik iemand nodig had die mijn (aanstaande) ex, vanaf nu gewoon ex, beter zou kunnen duiden dan ikzelf. Een vrouw leek me daarvoor geschikter dan een man. Ik ken mijn ex door en door, maar zeker in het laatste jaar van ons huwelijk groeiden we steeds verder uit elkaar. Ik kon haar woede-uitbarstingen en andere emoties die ze had niet meer plaatsen. Het hoge woord (ik wil van je scheiden) was er op dat moment nog niet uit en ik dacht in eerste instantie dat we weer naar elkaar toe konden groeien. Maar ook toen duidelijk werd dat we gingen scheiden bleef haar gedrag voor mij onverklaarbaar: ‘oké, je wilt scheiden, maar we kunnen toch normaal blijven doen?’ was kort gezegd mijn gedachte.
Enkele dagen nadat ze haar wens om te scheiden had uitgesproken, bleek dat ze al een advocaat in de arm had genomen en dat ze zich al geruime tijd had voorbereid. De door haar gewenste uitkomst was dat ik twaalf jaar lang maximaal financieel zou bijdragen aan haar nieuwe ‘onafhankelijke’ levensfase. Na die twaalf jaar zou ze automatisch recht hebben op een deel van mijn pensioen, waarmee ze nog lang en gelukkig zou kunnen leven. Ik voorzag dat er weinig was wat haar tot meer redelijkheid zou kunnen bewegen. Ze wilde overduidelijk veel meer dan ik bereid was te geven. Vandaar mijn tweede voorwaarde dat mijn advocaat bereid moest zijn om mij ook bij een gang naar de rechter te ondersteunen.
In Marjon vond ik een advocaat die aan beide voorwaarden voldeed. Al dient gezegd te worden dat Marjon duidelijk maakte dat een rechtszaak wat haar betreft nog lang niet aan de orde was. Marjon was er van overtuigd dat we op basis van gelijkwaardigheid en overleg tot een veel betere uitkomst zouden komen. Niemand kan ontkennen dat we dat ook lang hebben geprobeerd.
“Ze is helemaal op! Ze voelt zich al zo lang beklemd in dit huwelijk dat ze nu naar adem snakt.”
Het eerste viergesprek was de eerste keer dat Marjon mijn ex ontmoette. Marjon had me kort ervoor gevraagd wat ik hoopte of verwachtte van dit eerste viergesprek. Ik zei dat ik wilde dat ze zou aantonen dat mijn ex al geruime tijd tijdens ons huwelijk bezig was met het plannen van de scheiding. Iets wat mijn ex naar mij toe had ontkend. Na een minuut of tien in het gesprek kwam de bevestiging, ze was er al zo’n anderhalf jaar mee bezig.
Na dit gesprek gaf Marjon me ook een duiding van het gedrag van mijn ex waar ik tot dan toe enkel naar had gegist. “Ze is helemaal op! Ze voelt zich al zo lang beklemd in dit huwelijk dat ze nu naar adem snakt.” Daardoor viel het voor mij op zijn plek, dat moest het inderdaad zijn.
Wat gaandeweg het scheidingsproces opviel was dat Marjon actief een beroep deed op mijn participatie. Ik ben zelf niet iemand die de touwtjes snel uit handen geeft en dan is het prettig om te weten dat eigen input niet alleen gewenst is, maar misschien zelfs noodzakelijk om tot een gedragen oplossing te komen.
Het gebeurde een enkele keer dat we niet op een lijn zaten. Een van die keren was in de voorbereiding van de hoofdzaak. Ik wilde bij de rechter uiting geven aan het feit dat mijn ex tijdens het huwelijk haar beloften had geschonden en deze hele scheiding vooropgezet en gepland was. Daardoor was overleg om binnen het redelijke en billijke te schikken op voorhand al een bijna onmogelijke opgave. Marjon hield me voor dat dit tijdens een zitting niet in mijn belang zou zijn, eerder nog zou het me schaden in die zin dat een rechter me als een wrokkige ex zou kunnen zien. Maar ik wilde dit punt en deze gelegenheid niet zonder meer laten passeren. Daarop kwam Marjon met een ‘vertaling’ die op een neutrale wijze precies weergaf wat me zo hoog zat. Die woorden heb ik tijdens de zitting ook uitgesproken. Of de rechter dit heeft meegewogen weet ik niet. Ik ben zelf in ieder geval blij dat ik het wel heb gedaan.
Dat brengt me tot de volgende vraag: waardoor onderscheidt Marjon zich? Het antwoord is uiteraard niet alleen aan mij, maar ik heb daar wel een duidelijke mening over. Haar insteek tijdens de verschillende overleggen is telkenmale geweest om op basis van gelijkwaardigheid te zoeken naar datgene dat nodig is om tot een uitkomst te komen. Een uitkomst die daardoor door beide partijen als evenwichtig wordt ervaren. Daarnaast heeft ze mij als cliënt gestimuleerd om actief input te geven tijdens de voorgesprekken (‘wat wil je uit het komende gesprek halen?’, ‘waarom is dit voor jou zo’n belangrijk punt?’ etc.). Maar als de woorden ‘strategie en tactiek’ vielen dan liet ik me wijselijk door haar leiden. Het is die mix, aangevuld met bijvoorbeeld zo’n vertaling als ik hiervoor beschreef, die Marjon voor mij de best matchende advocaat maakt.
“Ik pik nu de draad van mijn leven weer op. Het voelt letterlijk zo na een lange periode waarin je leven een soort van ‘on hold’ staat.”
Wat ik niet onbenoemd wil laten is Marjons secretaresse, Karen. Ze heet je iedere keer op een gastvrije manier welkom, er is tijd voor een luchtig praatje, een kopje koffie en er staat een muziekje op in de wachtruimte. Zeker de eerste keren kwam ik gespannen binnen en een menselijke ontvangst (als tegenhanger van een zakelijke ontvangst) is dan heel fijn. Ik zou iedereen zo’n secretaresse wensen; ze is een niet te onderschatten aanvulling van het team!
Tot slot, alles mooi en wel, maar heeft het ook geleid tot een uitkomst waarmee ik verder kan? Wederom een volmondig ja! De rechter nam tijdens de zitting uitgebreid de tijd om alle aspecten te bespreken. Al snel bleek dat wij beter waren voorbereid dan de tegenpartij. Ik kan ook achteraf niet in het hoofd van de rechter kijken, maar ik ben er van overtuigd dat onze goede voorbereiding meer dan zijn vruchten heeft afgeworpen. Na de zitting volgde het lange wachten op de uitspraak. Die was, op een enkel detail misschien na, geheel en al in mijn voordeel. De redelijkheid heeft daarmee ruimschoots gewonnen. Het huidige scheidingssysteem faciliteert mijns inziens de vrouw én alimentatiegerechtigde om er het maximale uit te halen. Mijn verwachtingen op een uitkomst waar ik mee kon leven waren daarom aardig getemperd. De uitspraak heeft die verwachtingen echter volledig overtroffen. Ik ben Marjon daar enorm dankbaar voor!
Ik pik nu de draad van mijn leven weer op. Het voelt letterlijk zo na een lange periode waarin je leven een soort van ‘on hold’ staat. Ik heb inmiddels een nieuwe woning gekocht en kan niet wachten om daar straks met de kinderen mijn intrek te nemen!
De naam van Marc van Z. is gefingeerd om privacy redenen, uiteraard is zijn echte naam bij ons bekend.